Herkes yalnızlık içinde ses bekledi doğadan
Özgürlük içinde sustu doğduğu karanlıkta
Odalar, evler içinde ıslak kesif bir duman
Caddeler içindeki bilinmeyen yangından
Bütün ol, ayrı tut kendini
Çünkü öyle, zaten öyle
Umut denen şey, umutsuzluk korkusu...
İnanç denen şey, yokluğun duygusu...
Günler günler içinde hep eridi durdu
Zamandan yardım bekleyen bir dal gibi kurudu
İnsanlığın içinde ölümün sessiz tortusu
Sanat ve aşk ile bir büyük acı oldu
Bütün ol, ayrı tut kendini
Çünkü öyle, zaten öyle
Umut denen şey, umutsuzluk korkusu...
İnanç denen şey, yokluğun duygusu...
kargo-yalnızlar çağı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder