ben beş, o altı yaşındaydı.
sopadan yapılma atlara binerdik.
o siyah giyinirdi, ben beyaz...
dövüşü hep o kazanırdı.
mevsimler geldi, zaman değişti.
büyüdüğümde ona benimsin dedim
hep güler ve derdi ki,
beraber oynadığımız zamanları hatırla.
müzik çalar, insanlar şarkı söylerken,
kilisenin çanları benim için çaldı.
artık o yok, neden bilmem.
ve hâlâ arasıra ağlarım.
hoşçakal bile demedi,
yalan söylemeyecek vakti bile ayırmadı.
bang, bang. vurdu beni.
bang, bang. düştüm yere.
bang, bang. o korkunç ses.
bang, bang. bebeğim...
vurdu beni.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder