28 Ocak 2010 Perşembe

28.01.2010!

FADE AWAY!

17 Ocak 2010 Pazar

Şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulurlar,

Ölümleri olur zaferleri,

Öpüşürken yok olan ateşle barut gibi.

Romeo ve Juliet, Perde II, Sahne VI

11 Ocak 2010 Pazartesi


7 Ocak 2010 Perşembe

Yazarak başkalarını affedebilirsin belki...

Ama asıl kendini affet!

Asıl kendini affet!

Affet!

aklını oynatıyor zurnasıyla bir çingene

Aklını oynatıyor zurnasıyla bir çingene
-Bana ne, bana ne?
-Hangi kimsin sen ulan ibne?
Aklını
Oynatıyor
Zurnasıyla
Bir çingene

C.Yücel
- Garcia Lorca'ya Grasiya- şiirinden
Rengarenk kitabından
Kaçak!

Kaçak!

Kaçak!

Sen ölürsen tavşanın ak!

Tavşanından kim kaçacak?

Merhum bir nefer-i merkuma şiirinden

C.Yücel

sadece bu

İğrençliğe de varız biz!
Yatalım leş gibi yatalım, öylesine alıştığımız ki bu
Bir kumru kumruyu tamamlasın
Bir yılan, bir fare sadece deliği kapasın bu
Sadece bu.

Bak göreceksin nasıl da ayrılmak istiyoruz sonra
Nasıl da kaçmak istiyoruz birbirimizden
Yeniden yeniden yeniden...


Edip Cansever - Umutsuzlar Parkı'ndan

ne o kedi, ne o gözler

Hamamın gözlerinden aşağı bakıyordum. Hamamlar bana yasaktı. Sen yoktun. Kimse yoktu. Ne o kedi, ne o gözler, ne ben. Ben kendimi nerede kaybettim de, şimdi bu rüyada uyanıyorum? Hem ben bu kimsesiz rüyada ne arıyorum?...

betrayed


Kalbi kıskançlık ve kötülükle doldu..
Derin bir umutsuzluk içinde, kendini aldatılmış, terk edilmiş, ihanete uğramış hissetti.
İlk fırsatta (onun) canını yakacağını bir beddua gibi derinden biliyordu şimdi...
Biri kalleşçe oyununa sızmış, neşesini, kirletmişti onun.
Kutsal oyununa ihanet etmişti.

gece elbisesi

- Çıplak mısın?

- Üzerimde geceden başka bir şey yok!

-Demek gecenin elbisesi üzerinde.

-Evet

-Çıkar onu..

-Gel sen çıkar

-Çıkarırsam ışık olur

-Olsun

-Olursa bedenim kalmaz geriye.

-O zaman gece elbisesiyle gel..

''AİLEMİZ'' başlıklı okul ödevi

Biz büyük bir aileyiz. Yüzlerce halam vardır. Hepsi aynı elbiseyi giyer. Sesleri mutfakta tenekeden çıkar. Dedem uzakta bir cindir. Evin içinde gezer. ama her zaman çıkmaz ortaya. Bende ıslak düşler görürüm. Kuyumuzun suyundan galiba. Annem 'Yurtdaşlık Bilgisi' kitabında bir resimdir. Babam bir meslektir. Davavekilidir. Evde hiç babaanne yoktur. Hepsi mezarlıkta oturur. Ailemiz saklanbaçtır.

kuyu cini

Seninle konuşmaya geldim Ey Kuyu Cini!
Kimse konuşmuyor benimle.
Herkes, kendiyle kendi içiyle konuşuyor.
Yalnızım, küsüm, herkese küsüm.
Hastayım.
Konuş benimle!
Bazı anlarda yüzün aldığı bir ifade sevenin belleğinde sonsuzlaşır, insan o ifadeyi herşeyden çok daha fazla özler. O yüzün sahibiyle günün birinde darıldıktan, ayrıldıktan, hatta ondan nefret ettikten sonra bile...